Had de competitieleider van de KNVB de wedstrijd van PSV – Graafschap op 14 april al om 12:15 uur ingepland en dus geen hut training voor mij die dag.
Over die wedstrijd wil ik het niet meer hebben overigens.
Ik dacht ik moet eens kijken naar een alternatief voor de training en kwam uit in Heeze waar op zaterdag de JP Balki Event stond geprogrammeerd. Gelukkig of helaas kende ik de ontstaansgeschiedenis van deze loop;

Op 13 maart 2012 is Jean-Paul Balkestein op 32-jarige leeftijd tijdens het joggen aan een hartstilstand overleden. Jean-Paul was een zeer sportieve jongen die midden in het Heezerse leven stond. Hij was een persoon die mensen met elkaar verbond en had plannen om met vrienden een grand café in het centrum van Heeze te beginnen. 

Ter nagedachtenis heeft zijn broer Marcel Balkestein (Hockey-international en jarenlang speler van Oranje Zwart in Eindhoven) met vrienden deze loop opgezet en dit jaar werd deze alweer voor de 6emaal gehouden.
Om iets voor 15:00 uur kwam ik aan in Heeze en kon mijn startnummer ophalen. Ik was nog niet echt bekend, want ik had diezelfde morgen pas ingeschreven, maar moeilijk deden ze verder niet. Ik ging maar meteen voor de 14,1 km en toen ik me gereed had gemaakt zag ik verder geen bekende lopers. Vanuit LGW was niemand present maar op enig moment werd ik wel aangesproken door een dame die ik enigszins kende van GVAC. “Wat ik van plan was”, luidde de vraag en ik zei dat ik de ambitie had om op ca. 11 per uur te starten en te eindigen binnen 1:20 uur.

Dat vond zij ook een prima idee, wel spraken we af dat we ieder het eigen tempo zouden lopen en dat we niet persé op elkaar zouden wachten.

Om precies 15:30 uur werden we weggeschoten en ging het langs het kasteel in Heeze richting de bossen aan het begin van de Strabrechtse Hei. Het tempo lag direct echter al boven de 12/uur maar daar kwamen we pas later achter. Het was genieten van de prachtige natuur om ons heen over een heel goed fietspad ondanks dat er een koude straffe wind half tegen stond. Eenmaal in het Heidegebied ging het fietspad over op zandpaden die hier en daar mul zand werden. In nog steeds een heel goed tempo maakten we een grote ronde over de Hei en bogen halverwege na een waterpost af richting Geldrop en liepen we met de wind enigszins mee en steeds beter beschut door de bossen. Na 10 km. draaiden we terug richting het Zuiden, richting ook het Kasteel van Heeze. De laatste 2 km gingen weer over het eerdergenoemde prima aangelegde fietspad en samen eindigden we in een tijd van 1:12:30. Daar schrok ik eigenlijk wel van, want dat is een gemiddelde snelheid die ik niet snel meer haal tegenwoordig. De dame van GVAC bleek Anita Monen te heten en later op die dag kreeg ik van haar nog een bedankje voor het meelopen, terwijl ik eigenlijk haar had moeten bedanken voor het gezellig samen lopen.
Ik kan deze loop alle hardlopers van LGW van harte aanbevelen, niet alleen loop je voor het goede doel, maar ik heb nog niet veel mooiere natuurlopen gedaan en ik heb er toch al veel opzitten. Dus allemaal meedoen zou ik zeggen volgend jaar.

Wim Kremers