Zaterdag 13 mei was het weer onrustig in het bos rond het Vlasrootven in Waalre. De jaarlijkse Teun Velter Cyclopaton vond plaats, ik mag inmiddels wel zeggen; het heftigste spektakel om aan deel te nemen en om naar te kijken vanaf de kant.
Na weken van spanning of we wel een mooie combinatie van aanmeldingen kregen om koppels te vormen, kwam de teller toch weer op zo’n 20 gemengde teams van fietsers en lopers uit om deel te nemen aan deze wedstrijd op het uitdagende parcours van bijna 1 km loopronde versus bijna 2 km fietsronde.

Na een superevenwichtige uitgebalanceerde loting na de donderdagavondtraining in Hoeveland hadden we na 3 biertjes de teams weer samengesteld. Met als doel het deelnemersveld zo competitief mogelijk te maken, door de teams te vormen uit sterke loper met rustigere fietser en de rustigere loper te koppelen aan een sterke fietser. Uiteraard wordt er niet gediscrimineerd op geloof, huids- kleur, leeftijd en sekse… Dus we hadden van alles wat bij elkaar, een mooie mengelmoes.
Vrijdagmiddag en -avond het parcours gesnoeid en afgebakend met een paar kuub zaagsel van familie Wijlaars. Zelfs de rijrichting voorzien van pijlen ditmaal, hoe bijzonder van die organisatoren?!
Zaterdagochtend na een laatste parcourscontrole en opbouw van het start- en finishgebied verzamelde de groep deelnemers zich bij het Brabants Genot. Daar werden de startnummers uitgedeeld, samen met een consumptiebon voor de afterparty.

Bij het ven werden de broodnodige welkomstwoorden en de (veiligheids)instructies en spelregels uitgelegd door onze Huub Verhees, en iedereen was er klaar voor.
Om 11 uur barstte het geweld los; tegenwoordig wordt dat heel mooi vastgelegd op onze Facebook- site. Ik heb het in slow-motion moeten filmen omdat de meesten onder de lopers toch nog steeds als een raketje weg zijn, stuiterend van de adrenaline.

Na afwisseling van de loper op de fietser na de eerste ronde zie je dan ook veel tongen die over de grond slepen en schuim op de mondhoeken. En ja, dan is 4 rondjes best nog wel een end!!
De mountainbikers zijn net zulke ongeleide projectielen. Te hard van start, en dan helemaal kapot na de eerste ronde. En als het de fietsers zelf niet zijn, dan zijn het de fietsen wel, met losse spaken, kettingen, trappers en nog veel meer leed.
Dat maakte het ook weer dit jaar een slijtageslag voor mens en materiaal. Daarom super dankbaar en super trots dat we toch elk jaar mogen rekenen op de inmiddels vaste garde aan mtb-ers en op enthousiaste nieuwkomers die voor het eerst meedoen aan onze teamwedstrijd. En voor onze lopers natuurlijk een mooie momentopname om te kijken waar ze staan qua intervalconditie.

De prijsuitreiking was ook dit jaar weer op het terras van het Brabants Genot, onder (inderdaad) het genot van een Brabants biertje. Extra speciaal was wel de Poedelprijs: die ging naar de teams van de achterhoede, maar liefst geheel bestaande uit eigen trouwe LGW-mensen: Nico, Paul, Wiek, Mientje en Marianne. We vertrouwen erop dat zij verstandig zullen omgaan met het enorme geldbedrag, dat ook nog eens geheel belastingvrij is!

Net geen derde plaats:Ties Velter en Dennis Das (op 1 seconde na het podium gemist, volgend jaar misschien wisselen als loper en fietser, heren)
Derde plaats: Jack Verberne en Maurice Leyenaar (43.08)
Tweede plaats: Sander van der Hoek en Frank van Hooff (41.51)
Eerste plaats: Op geëist door PieterAlders en AartHoeks in 39.42

Mannen (en natuurlijk ook onze enige vrouwelijke mtb-er dit jaar) ontzettend bedankt allemaal en tot volgend jaar! We kunnen immers niet zonder jullie, net zoals onze eigen trouwe lopers. Jullie maken er elk jaar een feestje van en weten hoe je die fietsers te vriend moet houden: hard rennen en veel bier drinken… Sport is prachtig.

Werner Dijkgraaf, namens Team Cyclopaton