Op vrijdag 27 december hebben ook wij als loopgroep afscheid genomen van Toon Bakker. Hij overleed een week eerder thuis, te midden van zijn naasten. In overleg met de familie hebben Henk de Vrind, Ad van Hooft en Huub Verhees besloten dat Ad namens de loopgroep een afscheidswoord zou houden namens de loopgroep. Immers Ad kende hem het allerlangst.
“Toon, of grote Toon zoals bij velen bekend, Wie is dan kleine Toon . Die is er niet. Vele kilometers hebben we samen afgelegd door bos en hei. Onze tocht begon ruim 25 jaar geleden.
Dat was bij het bos achter het Stationskoffiehuis in Waalre. We kwamen daar wekelijks bijeen als voorbereiding op de wintersport. Gelijk al bij de eerste kennismaking kwam Toon met stoere verhalen. Hij had race ski’s en ging meerdere keren per jaar op wintersport. Al snel daarna kwamen er andere doelen als alleen de wintersport. Er moest getraind worden voor de halve marathon en later voor Toon ook nog de hele marathon. Om goed voorbereid aan wedstrijden te kunnen deelnemen werd Toon lid van de Loopgroep Waalre. Hij was een trouwe bezoeker van alle trainingen en de overige activiteiten van de loopgroep. En als er dan weer eens een nieuw vrouwelijk lid bij de training verscheen was Toon de eerste die zich aan haar voorstelde in zijn strakke outfit en te bruine benen. Ook kon je bij Toon terecht als je een pijntje had hier of daar. Hij kweekte zelf wheatplantjes en maakte er wheatolie van. Soms leekt het wel of hij er sneller van ging lopen. Tot het laatste moment was Toon nauw betrokken bij de loopgroep. Zo wilde hij nog aanwezig zijn bij de afgelopen Ronde van Waalre en zat hij langs de kant bij de marathon van Eindoven om zijn clubgenoten te zien langs komen.
Halve marathons heeft Toon vele gelopen. Maar het zat hem altijd dwars dat zijn PR toch 5 minuten langzamer was dan dat van mij. Hij wilde dat niet geloven en telkens moest ik dat op papier bewijzen. Ik probeerde hem te troosten dat hij de hele van New York en Berlijn had gelopen wat ik nooit zou doen. Toon was ook iemand die op koopjes uit was. Zo had hij ontdekt dat bij zijn favoriete winkel, de Lidl, ook hardloopschoenen verkocht werden. En ondanks het advies dat je op goede merkschoenen moest lopen kocht Toon schoenen bij de Lidl, zelfs 2 paar. Dol enthousiast vertelde Toon op de training dat hij schoenen had gekocht voor een prikje. Het duurde ca 2 weken en Toon kreeg overal pijn. De schoenen waren niet goed. En ondanks het feit dat ik 2 maten kleiner had probeerde hij een paar schoenen aan mij te slijten. Ze waren immers nog wel bruikbaar als wandelschoenen.
Het was in 2001 dat Toon en Anja dezelfde week als wij geboekt hadden voor de wintersport en in hetzelfde gebied : Les Arcs. We spraken af een dag samen te skiën en ik weet me nog te herinneren dat Toon voor me skiede met ook nog een Duitser voor me . De piste was een smal pad met vele pukkels en gaten . Toon maakte een prachtige val waarbij hij zijn benen recht omhoog stak . De Duitser, die vlak achter hem zat, viel over zijn benen en Toon kreeg in het Duits een serie verwijten over hem heen. In zijn beste Duits probeerde Toon duidelijk te maken dat het echt geen opzet was. Na deze kennismaking in de sneeuw ontstond er een skigroep waarmee we nog vele jaren gezamenlijk geskied hebben in Les Arcs, Val Thorens en Flaine. Daarbij was naast het skiën het diner een hoogtepunt . Toon genoot van de schalen met vis en vlees, het toetjes buffet daarna. En de wijn vloeide rijkelijk bij het all inclusive diner.
Het was 2008 dat de vaste loopmaat van Toon voor overdag , mijn buurman Peter Planjer, overleed. Omdat ik eind 2008 met pensioen zou gaan was ik de geschikte maat voor Toon. Ik stelde dat ik dat een goed idee vond maar dan moesten er wel een paar personen meer meelopen. Aan Toon alleen had ik niet zo veel , immers hij was te vaak op vakantie en ik zou dan vaak alleen moeten lopen. Bert en Hans sloten zich aan en dat was in feite het ontstaan van de Dinsdag Ochtend Lopers ofwel afgekort de DOL groep. Eerst bij toerbeurt gestart vanuit het huisadres van een van de lopers. Maar omdat de groep al snel te groot werd besloten we om te starten bij de Hut.
De DOL groep is een hechte groep geworden waarbij naast hardlopen op dinsdag ochtend ook de culture uitstapjes met een afsluitend etentje tot het jaarlijks gebeuren horen. Daarbij was Toon altijd present. De gewoonte om bij een kroonjaar een feestje te geven werd door Toon geïnitieerd. Dat was toen Toon 65 werd. Hoogtepunt hierbij was de toespraak van Huub en daarna de aanbieding van het cadeau. Dat was een tas vol met boodschappen van de Lidl , een paar oude loopschoenen van een gerenommeerd merk en als leesvoer een stapel folders van de Lidl.
Ondanks zijn ziekte bleef Toon, fanatiek als hij was, halve marathons lopen en een trouwe bezoeker van de dinsdag training van de Dol groep en de zondagtraining van de loopgroep. En als ik dan kom aanfietsen op het fiets pad zie ik Toon daar staan met de armen over elkaar. Je kon hem reeds op een afstand zien omdat hij toch iets groter is dan gemiddeld.
Na de begroeting werd met inlopen gestart. Meestal richting viaduct. En afhankelijk van de ontwikkeling van de koersen op de beurs begon Toon dan het gesprek. Als de koersen waren gestegen van zijn favoriete fondsen Galapagos en ASML kreeg ik dat te horen. Hij zei dan: Heb je ze gekocht? Ik heb je toch geadviseerd en nog wel gratis ook. Let op ASML gaat boven 200. Als de koersen waren gezakt zei Toon niet veel en begon ik het gesprek. Waarop hij dan antwoordde. Je moet ook op tijd uitstappen.
Als ik nu kom aanfietsen zal ik nog altijd die gedaante in gedachte zien maar wat ik dan ga missen is de stem als ik het viaduct oploop . En dan realiseer ik me Toon is er niet meer. Toon je bent een groot voorbeeld voor ons . Iemand die altijd geïnteresseerd was in iedereen. Jouw instelling hield het klagen over zware omstandigheden op afstand. Tot het einde was je bewonderenswaardig dapper, steeds gericht op het positief perspectief. Tot het eind toe bleef je contact zoeken via telefoon en whatsapp.
Toon we blijven je herinneren als een fijne loopmaat, Bourgondisch type, een levensgenieter. Een persoon die altijd belangstelling toonde voor iedereen. Je vond altijd de juiste toon, Toon
En als je boven bent doe dan Ton Derijck nog de groeten van de Dollers.
27 dec 2019.
Loopgroep Waalre/DOLgroep
Ad van Hooft
Recente reacties