Het wordt lastig om ieder jaar een verslag uit te brengen van één van Loopgroep Waalre’s sportevenementen; omdat het elk jaar weer in een successtory eindigt.
Toch zal ik wederom een poging doen om deze herinnering vast te leggen…
Na een maandje van voorbereiden (hardlopers en fietsers aanschrijven, boodschappen doen, juryleden, EHBO-ers en een fotograaf ronselen en het uitzetten van het niet meer zo verrassende parcours voor de lopers en de fietsers) was het dan eindelijk zo ver op zaterdag 18 mei.
Omdat we het steeds moeilijker krijgen om evenwichtige koppels te matchen uit minder snelle lopers en snellere fietsers en visa versa, hebben we vorig jaar besloten om de deelnemers zichzelf te laten koppelen door middel van een loting. Dat was zo goed bevallen dat we dit jaar besloten hebben op dezelfde wijze de zaak in elkaar te breien. Nadeel is dat er een groot verloop kan ontstaan tussen de finishtijden van het eerste en het laatste koppel. Mooi neveneffect is dat alles mogelijk is, ongeacht sterkte, sexe, kleur fiets of loopschoenen of wat dan ook.
Het parcours lag er prachtig bij, (stof)droog, het Vlasrootven in volle bloei en gevuld met een mooi deelnemersveld bestaande uit maar liefst 20 koppels met stuiterende mountainbikers en hardlopers bevend van de adrenaline. Feit dat je de gemeente op maandag opdracht geeft een boom op het hardloopparcours te vellen en er vervolgens een dag voor de start nog een boom is omgedonderd aan de andere kant van de plas maakt het in ieder geval lekker dynamisch, gelukkig hebben de meeste lopers tegenwoordig al aardig wat trailrun ervaring.
Na de overtuigende briefing van onze levende megafoon Huub Verhees werd het startschot gelost en startten de lopers vol goede moed/ overmoedig aan hun eerste ronde (bijna 1 km) van de vijf rondes.
De fietsers stonden ongeduldig (maar als voorbeeldige gasten veel meer gedisciplineerd dan wij lopers!) keurig in een rijtje opgesteld om hun loopmaatje af te lossen in het wisselvak, om vervolgens het traject van een kleine 2 km af te leggen in een zo kort mogelijke tijd.
Altijd mooi om te zien hoe iedereen schuimbekkend die eerste ronde overleeft, aan die gedegen warming up ligt het vast niet!
Afgezien van wat materiele ongemakken (een gebroken fietsketting en een niet afkoppelbare accu van een (elektrische!) mountainbike) heeft gelukkig iedereen de rondes glansrijk volbracht en hebben we niemand als vermist hoeven opgeven.
De winnaars van de editie 2019:
3e plaats voor het trio, fietser Bas van Leeuwen en lopers Esther Schobbe en Ron Veenhof
2e plaats voor fietser Geert Eerden en loper Kirsten Verdonschot
1steplaats voor oud clubgenoot maar tegenwoordig fietser Pim vd Eijk en loper…(anoniem J)
De Poedel Pech prijs ging naar fietser Lennard en loper Ellen van Marrewijk. Dit ijzersterke duo heeft zich toch nog keurig geplaatst doordat Ellen dit jaar onwijs hard meetraint met de loopgroep en omdat Lennard behalve een sterke fietser, ook een vakkundig fietsenmaker blijkt. Van harte Proficiat!
De afterparty mocht er wezen, op het overvolle terras van Brabants Genot samen genieten van elkaars sterke verhalen en beloftes voor de volgende editie.
Als organisatie hebben we al vaker besproken dat het misschien tijd wordt voor verandering. Misschien met wat nieuw bloed gepaard met verfrissende ideeën. Maar bij het zien van al die gelukkige gezichtjes staat één ding als een paal boven water, dit fantastische event mag nooit stoppen!!
Mocht je belangstelling voor de foto’s die dit keer gemaakt zijn door Ad van Hooft volg dan maar eens de link https://loopgroepwaalre.nl/fotos/
Bedankt alle lopers, fijne fietsvrienden, jury, fotograaf, EHBO, toeschouwers, sponsors en Wim van der Leegte (’t is zijn bos werd me verteld).
We zien ons graag weer terug in 2020!
Warme groet,
Monica, Ron en Werner
Team Cyclopaton Loopgroep Waalre
Recente reacties