Zondag 13 januari, een stormachtige zondag die begint met regen.
Om 9.00 uur zitten we met enkele lopers van Loopgroep Waalre in de bus naar Egmond. Op naar 21 kilometer uitwaaien!

In Egmond aangekomen regent het niet meer, maar de wind heeft alleen maar in kracht toegenomen.
Gezamenlijk lopen we richting de grote tent om ons klaar te maken voor de start. Maar dan valt ons oog op een andere accommodatie waar het niet zo druk is. Waar je rustig nog even koffie kunt drinken en niet in de rij hoeft te staan voor de wc (ja een gewone wc en geen stinkende dixi). Jullie snappen wel dat we die locatie geheimhouden, anders is het daar volgend jaar niet meer zo rustig…

Na ons rustmoment genomen te hebben is het zover dat we onze tassen gaan inleveren en we richting de start gaan. Hoe dichter we bij de zee komen, hoe harder het begint te waaien. Maar ja, wat is Egmond zonder extreme omstandigheden?

Tine, Rien en Carst (Broer van Tine) starten in een ander vak, dus daar scheiden onze wegen.

Iets na enen start ik aan mijn 2dekeer Egmond. En na vorig jaar weet ik beter hoe het parcours in elkaar zit, dus kan ik daar iets meer rekening mee houden. Maar ja, Egmond blijft Egmond en blijft je ieder jaar verrassen.

Was het vorig jaar de waterstand, die het heel zwaar maakte. Dit jaar was het de stromachtige wind (windkracht 6-7) die ervoor zorgde dat het niet allemaal vanzelf ging.

Nou, dit jaar was het strand heerlijk lopen. Lekker breed, goed hard en wind vanaf zee. Had het wel 21 km op het strand volgehouden. Want wat is het een plaatje als je over het strand loopt en de kitesurfers over de wilde golven vliegen!

Maar na 7 km verlaten we het strand. Vol de wind in de rug vliegen we de duinen in. En daar begint het zwoegen over de smalle drassige duinpaden. Berg op en berg af. Honderden mensen die allemaal tegelijk over die smalle paden willen. Maar tot op heden ging het eigenlijk best lekker en liep ik redelijk constant. Sommige stukken liepen we beschut, maar dan kwam je ook weer vol in de wind. En die was inmiddels stormachtig geworden. En op dat moment kom je tot de conclusie dat het strand en de duinen toch redelijk wat energie kosten. Bij kilometer 17 krijg ik het zwaar. Steeds meer op de open vlakte en steeds meer wind van voren. Bij de laatste verzorgingspost besluit ik om even rustig te wandelen en mijn energievoorraad aan te vullen met sportdrank en een banaan. Maar om dan weer op gang te komen valt me erg zwaar. Ik zit er doorheen en voel alleen maar de wind. Maar ik vind mijn ritme weer en tot aan de Bloedweg gaat het goed. Maar als je de Bloedweg opgedraaid bent, waai je bijna even hard weer terug. Een lange klim met een flinks stijgingspercentage en volle wind van voren volgt. Vorig jaar vroeg ik me hier af waar ik aan begonnen was. En nu dacht ik weer hetzelfde. Dit is gewoon niet leuk! Maar ja, nog maar 1,5 kilometer. Met de wind op kop zijn dit hele zware laatste meters. Jee, wat was ik blij toen ik de finish in het vizier kreeg. Maar toch ook weer trots op mezelf dat ik de zware omstandigheden weer heb doorstaan.

Tine, Rien en Carst waren al ruim voor mij binnen. En even na mij kwamen ook Nico, Marianne, Paul en Mientje binnen. Wil toch wel even mijn complimenten aan Mientje geven die niet helemaal blessurevrij aan de start verscheen en dan toch deze niet alledaagse halve marathon uitloopt!

En wat hebben we geluk gehad, want we zitten nog maar net in de bus en het begint toch weer te regenen!

Hopelijk kunnen we volgend jaar nog meer Loopgroepers overhalen om mee te gaan, want dit moet je gewoon ooit meegemaakt hebben!

Groeten,

Marja Raijmakers

Uitslagen halve marathon Egmond:

Tine Slokkers                          1.53.03
Rien Slokkers                          1.53.43 (tja, die sanitaire stop kost je de winst op Tine…)
Marja Raijmakers                   2.26.19
Nico v/d Boogaard                  2.32.30
Marianne v/d Boogaard        2.39.47
Mientje Spijkerman               2.45.01
Paul Spijkerman                     2.45.01