Trailrunning Magazine, een maandblad voor trailrunning had een tijdje terug een interview opgenomen met de leden van de DOLgroep. De titel van dit interview verraadt al wat de kern van het betoog is.
Ook de dokter kan donderdagochtend geen afspraak met mij maken.
Al 20 jaar maken dertien pensionado’s op donderdagochtend de bossen en heide van Aalst onveilig. Het is het domein van de DOL-groep.
De zwarte bordjes met “gereserveerd” zijn al uitgestald als dertien trouwe leden van Loopgroep Waalre nog in geen velden of wegen te bekennen zijn. Ook deze zonnige donderdagochtend in juli heeft “Hut van Mie Pils” in het Noord-Brabantse Aalst achterin het eetcafé twee tafels beschikbaar gesteld voor de komst van de DOLgroep (donderdagochtend lopers). De hoek is gemarkeerd met foto’s van de kwieke atleten, veelal 70-plussers. ‘zij zitten altijd daar’, vertelt de uitbater. Huub heeft zelfs zijn eigen plek, daar aan de korte kant. Maar vandaag zetelen de mannen zich even na elven op het terras. Terwijl Ben zijn vaste loopritueel completeert met wat karateoefeningen, haalt de nieuwkomer van het stel alvast een doos appelflappen uit de auto. Jarigen, nieuwe lopers of net geworden opa’s brengen appelflappen mee. Of zelf gemaakte vlaai vertelt Cor Versmissen (85) dan grappend. Hij is aspirant-lid en moet nog door de ballotagecommissie.
Wandelen en hardlopen.
De Dollers vertrekken donderdagochtend stipt 9.45 u. bij de “Hut van Mie Pils” tussen de bossen van Aalst, een dorp onder de rook van Eindhoven. Na wat gezamenlijke losmaak- rek en strekoefeningen wordt de momenteel dertien koppen tellende groep opgesplitst. Ongeveer de helft gaat wandelend op pad voor een kilometer of vijf, terwijl de andere mannen zo’n acht á negen kilometer aan trails lopen. Sportmannen uit Aalst, Waalre, Dommelen en Valkenswaard met lidmaatschap bij loopgroep Waalre. Niemand komt te laat. De meesten zijn blij dat ze een dag van huis weg kunnen, lacht Huub Verhees (87) de oudste van het stel. Vrouwen zijn wel toegestaan, maar die komen gewoon niet. Hoewel tempo’s onderling variéren, loopt uit veiligheid niemand alleen over de Noord-Brabantse trails. Al blijken valpartijen onvermijdelijk. ‘Ik heb wel eens mijn schouder uit de kom gehad’ vertelt Huub. Toen moest de ambulance de heide over. Maar de week daarop kon ik gewoon weer lopen. Bij het eetcafé waar gestart wordt ligt altijd de eindstreep, waar na afloop onder het genot van twee kopjes koffie het laatste nieuws wordt besproken. ‘Daarna is het gewoon afgelopen’
Kroonjaar.
Sifan Hassan schijnt hier in haar eerste loopjaar vele rondjes te hebben gemaakt, onderbreekt één van de leden plotseling. Om vervolgens op deze plek koffie te drinken. Dat die twee kopjes koffie en het versterken van de onderlinge band net zo hoog in het vaandel staan als lopen, moge duidelijk zijn. Maar we begonnen met een speciaal doel, vervolgt Huub. Ergens rond de eeuwwisseling, met de halve marathon van Eindhoven. Daarna liepen we samen de marathon van Athene, New York en Berlijn. Daar waren we al maanden van tevoren mee bezig. Cor nu leven we niet meer naar evenementen toe. Huub, wel organiseren we in december de fakkelloop in Waalre. Daarbij moet je van te voren inschatten hoe ver je loopt of wandelt in een uur. Het parcours is om de 100 meter omringd met fakkels. Na afloop is er prijsuitreiking en een gezellig samenzijn. Culturele uitjes van ons clubje zijn ook altijd hoogtepunten. En als iemand een kroonjaar viert, is hij de klos. Die zorgt dan voor een feestje, vaak met een etentje, soms een quiz. Weekenden weg gaan we niet samen. Langer dan een paar uur verder zijn, daar komt te veel herrie van.
Knie
Hoewel Huub eindeloos over zij mede-Dollers kan vertellen, loopt hij momenteel niet hard. Pijn in zijn knie noopt hem tot wandelen. Gezien mijn conditie kan ik het redden met deze knie, maar de fysio moet uitwijzen of een nieuwe nodig is. Ik denk terug te kunnen keren als loper, maar ik schat m’n eigen vaak hoger in. Ik hoop de komende maanden weer een beetje te kunnen joggen. Voorlopig kan niemand donderdagochtend een afspraak maken met mij maken. Zelfs de dokter niet. Ook Cor is daarin resoluut. Ik hoop nog zo lang als kan hard te lopen. Daar koppel ik geen leeftijd aan.
Tips voor een leven lang lopen.
Blijf gewoon lopen. Less is more is onze slogan. Je moet niet meer het extreme willen nastreven, maar gewoon gaan. Blijven bewegen is voor iedereen belangrijk, maar als 80-plusser laat je het eerder na. Je moet niet minderen in beweging als het niet moet.
Zorg goed voor jezelf. In voeding: dus eet puur, maar niet perse extra koolhydraden of eiwitten. En blijf bewegen. Als wij naar uitjes gaan, gaan we altijd op de fiets. Verder is rekken, strekken en opdrukken belangrijk om soepele spieren te behouden en niet te verslappen. Daar beginnen wij de dag en/of ons loopje mee. Ok yoga-oefeningen, de Wim Hof-methode en karate-oefeningen komen voorbij in onze groep. Iemand maakt gebruik van het Chinese kruid jiaogulan Dat elke dag in je thee kan je lijf ook versterken.
Zoek een mooie groep op. Als je alleen bent als loper zeg je sneller “nee” tegen hardlopen. Als het slechter weer is, neig je te zeggen: ik loop morgen wel. Op onweer na gaan we altijd. Bij sneeuw wandelen we gewoon.
Recente reacties